μαχλίς

μαχλίς, ἡ (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ἑταίρα, πόρνη».

[ΕΤΥΜΟΛ. < μάχλος «λάγνος, ακόλαστος» + επίθημα -ίς (πρβλ. κεραμ-ίς, κυαμ-ίς)].